കർപ്പൂരമല്ല
കാലങ്ങളോളം
അടക്കിപ്പിടിച്ച കരച്ചിലുകൾ
കനത്തുകനത്തിരുന്നതെല്ലാം
കണ്ണിലെരിയുന്നതാണ്
നെയ്യല്ല
തൊഴുകയ്യോടെ
കുനിഞ്ഞുവണങ്ങാനായി
നിവർന്നുനിവർന്നു സഹിച്ച
നട്ടെല്ലിന്റെ മജ്ജയാണ്
തിളച്ചും എരിഞ്ഞും പുകഞ്ഞും
വെന്തുവെന്തുതീർന്നവരുടെ
അടുക്കളകളിൽ നിന്നാണ്
അരിയും അവലും മലരും
ഞങ്ങൾ നിറച്ചത്
കറുപ്പിന്റെ ദൈവമേ
കരുണയുടെ ദൈവമേ
പുഴയുടെ ദൈവമേ
കാടിന്റെ ദൈവമേ
നീയിത് സ്വീകരിക്കുമെന്ന്
ഞങ്ങൾക്കറിയാം
അതറിയാത്തവരോട്
നീ തന്നെ പൊറുക്കുക..!
നിരഞ്ജൻ
03.01.2019
No comments:
Post a Comment