Saturday, February 4, 2017

വീടൊതുക്കുമ്പോൾ / സെറീന


മരിച്ചവളുടെ വീട് ,
ഒരാൾക്കും ചെന്നെത്താനാവാത്ത ഒരു ഭൂഖണ്ഡമാണ്
ഉപ്പ് പാത്രം മുതൽ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച ഡയറി വരെ .
അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ മാത്രം തെളിയുന്ന വസ്തുക്കൾ
അവൾക്കു മാത്രം തുറക്കാനറിയുന്ന അടപ്പുകൾ
ജനാലപ്പുറത്തു അവളെന്നും തീറ്റുന്ന കാക്കകൾ
അവൾ മാത്രം കേൾക്കുന്ന ഒച്ചകൾ
അവൾക്ക് മാത്രമറിയുന്ന കൂട്ടുകൾ ,
തുള്ളിയിറ്റുന്ന ടാപ്പ് ,
കുടഞ്ഞു വിരിയ്ക്കുമ്പോൾ കിട്ടിയ
ഒറ്റക്കൊലുസ് ,
അടിച്ചുവാരുമ്പോൾ എടുത്തു വെച്ച കുഞ്ഞുസ്ലൈഡ്
നാളേയ്ക്കുള്ള മഞ്ഞ ടീഷർട് മുഷിഞ്ഞിട്ടാണെന്ന്
അവൾ മാത്രം കേൾക്കുന്നൊരു വേവലാതി
അവൾ മാത്രം കണ്ട നരകങ്ങൾ
കൂട്ടിയ തീയ് ,
വിരൽ കരിഞ്ഞിട്ടുമതിൽ നിന്നെടുത്ത പൂവുകൾ
പേര് കൊത്തിയ ചോറ്റുപാത്രം പോലെ
കാലഹരണപ്പെട്ട ഒരു ഹൃദയം
അവൾ പരത്തിയിട്ട വാക്കുകൾ
തനിച്ചുള്ള പറച്ചിലുകൾ
വിതറിയ മണങ്ങൾ
എത്ര ഒതുക്കിയാലുമൊതുങ്ങില്ലത്,
വാടകക്കുടിശ്ശിക തീർത്തു
അടക്കിയേക്കുക അവൾക്കൊപ്പം ആ വീട്
------------------------------------------------------------------

No comments:

Post a Comment