കുന്നിൻ മുകളിൽ,
ഉറഞ്ഞമർന്നൊരു
ഒറ്റമരത്തിന്റെ
ധ്യാനാവസ്ഥയിലായിരുന്നു....
തായ് തടിയിൽ
നിന്നു പോലും
പൂ വിരിഞ്ഞതോ,
പൂക്കൾ താനേ പൊഴിഞ്ഞ്
മലയെ പുതപ്പിച്ചതോ,
ചേർന്നു പടർന്ന വള്ളികൾ
ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കണ്ണുകൾ
കോർത്തുകെട്ടിയതോ
അറിഞ്ഞതേയില്ല...!
പക്ഷേ, അത്രമേൽ
തണുത്ത വിരലുകൾ തൊട്ട്
വേരുകളെ നനച്ചൊഴുകിയ
ചാലുകളുടെ ചിരിയലകളും,
തലയ്ക്കുമീതേ
കുസൃതിയോടെ പറന്നു
കളിച്ചിരുന്ന
പക്ഷികളുടെ പാട്ടുകളും
കേൾക്കാതായപ്പോഴാണ്,
ഞെട്ടിയുണർന്നതും
പിന്നീട് നിശബ്ദമായി
പ്പോയ ചിലവയെ
ക്കുറിച്ചോർത്ത്
ആദ്യമായി
ഇലകൾ കൊഴിച്ചതും.......!
__________________________
Wednesday, October 3, 2018
പിന്നീട് നിശബ്ദമാകുന്ന ചിലവയെക്കുറിച്ച്../ സ്മിത ഗിരീഷ്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment