ജീവിതത്തെ തൊടാനാഞ്ഞ
ഇലകളെയെല്ലാം കട്ടെടുക്കുന്ന കാറ്റിനെ
ആട്ടിയോടിക്കുന്നു അകറ്റി നിർത്തുന്നു
മുറിച്ച് മാറ്റുന്നു
ആട്ടിയോടിച്ച് അകറ്റി നിർത്തിയ
അകലത്തിൽ
മുറിച്ച് മാറ്റിയ മുറിവിൽ
ചങ്ങലയ്ക്കിടുന്നു
കാറ്റിന്റെ ഓരോ പിടച്ചിലിലും
ചങ്ങലയുടെ കണ്ണികളെല്ലാം
കണ്ണുകളാവുന്നു,
കൃഷ്ണമണികളിലൂടെകോർത്തുകോർത്ത്
സ്വയം നീളം വയ്ക്കുന്ന ചങ്ങലയിൽ
കുതറുന്ന കാറ്റ്
കുതറുമ്പോഴെല്ലാം ഇമയടയ്ക്കും പോലെ
പഴുതില്ലാതെ തളച്ചിടുന്നു
ജീവിതത്തെ തൊടാനാഞ്ഞ
ഇലകളെയെല്ലാം കട്ടെടുത്ത കാറ്റിനെ.
_______________________________________
No comments:
Post a Comment