എല്ലാ ദിവസവും പാതിരായ്ക്ക്
ചന്ദ്രൻ അസ്തമിക്കുമ്പോൾ
മരക്കൊമ്പിൽ
ബലത്തിൽ ചുറ്റിവച്ചിരുന്ന
കുട്ടിയുടെ വാൽ
പ...തു...ക്കെ...
അഴിയാൻ തുടങ്ങും
കൂട്ടത്തിലെ
ഏറ്റവും വലിയ മരമാണ് കുട്ടിയ്ക്കുറങ്ങാനിഷ്ടം
മരം നിൽക്കുന്നതോ
കാട്ടിലെ
ഏറ്റവും വലിയ
മലയുടെ മോളിൽ
കുത്തിച്ചൂളാന്റെ താരാട്ടു കേട്ട്
രാക്കാറ്റിൽ ചുരുണ്ട്
കുട്ടിയുറങ്ങും
കുറുക്കന്മാരുടെ ഓരിയിൽ
ചന്ദ്രബിംബം
ഒഴുകിയൊഴുകി
പടിഞ്ഞാറേക്കുന്നു താണ്ടുമ്പോൾ
വാൽ പൂർണ്ണമായും അഴിഞ്ഞ്
കുട്ടി
താ
ഴേ
ക്ക്
ഒറ്റ വീഴ്ച്ചയാണ്
"ഈ ഉണ്ണിയ്ക്കെന്തൊരു ചവിട്ടും കുത്തുമാണ്"
- അമ്മ പിറുപിറുക്കും
"അവനെ ഇനി താഴെ കോസറി വിരിച്ചു കിടത്തിയാൽ മതി"
- അച്ഛനും പറയും
ഉണ്ണി മാത്രം
പാതിരായ്ക്ക്
ചന്ദ്രനസ്തമിക്കുമ്പോൾ
കട്ടിലിൽ നിന്നും
നിലത്തു വിരിച്ച കോസറിയിൽ നിന്നും
ഒരു ജന്മം മുഴുവൻ
താഴേക്ക്
താഴേക്ക്
വീണു കൊണ്ടിരുന്നു
No comments:
Post a Comment