Wednesday, January 27, 2016

ഒടുവിൽ പൂത്ത മരങ്ങളേ / സെറീന


സര്‍ജിക്കല്‍ ബ്ലേഡിന്റെ
മൂര്‍ച്ചയുള്ള നിശബ്ദതയിൽ
ഓര്‍മ്മ, പച്ച ഞരമ്പുകള്‍ തെളിയുന്ന
കൈത്തണ്ടയായി
കവിളില്‍ ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു .

ഒരാൾക്കും വന്നെത്താനാവാത്ത
ചരിവുകളുള്ള ഹൃദയ സ്തൂപികയുടെ
ഉച്ചിയിൽ , ഒരൊറ്റ ബിന്ദുവിൽ
കുടുങ്ങി പറക്കുന്നു
എന്റെ ശ്വാസമെന്ന പതാക !
അദൃശ്യമായ കാറ്റുകളെ പോലെ
ഉള്ളിൽ കനത്ത ഉന്മാദവുമായി
ഇരുൾ മുറിച്ച് പാഞ്ഞു വരുന്നുണ്ട്
ഒരേകാന്തതയുടെ പെരുക്കം
വേരടക്കം പറിഞ്ഞു പോയേക്കുമെന്ന്
എനിക്കുറപ്പുള്ള മരങ്ങളേ
മരണത്തിനു തൊട്ടു മുൻപിങ്ങനെ
പൂത്തു ചൊരിയുന്നതെന്തിന് ! ( 2013 )
------------------------------------------

No comments:

Post a Comment