മഴയും നിലാവും ചേർന്ന് ഇഴനെയ്തെടുത്ത
കണ്ണാടിയലുക്കുകൾ വകഞ്ഞു മാറ്റി
നീ കയറിവന്നത്,
ഒരു നിമിഷം ലജ്ജിച്ചു നിന്നത്
ഓർമ്മയുണ്ട്
മന്ത്രവിദ്യയാലെന്ന പോലെ
ഉടുപ്പൊന്നുമുലയാതെ, നനയാതെ
എങ്ങനെ എന്നതിശയപ്പെടുമ്പോഴേക്കും
മഴയും നിലാവും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളുയർത്തി
നീ നോക്കിയതും ഓർമ്മയുണ്ട്
പാതിര വരെ നൃത്തം ചെയ്ത്
എങ്ങോ മറഞ്ഞുപോയ
കവിതയുടെ രാജകുമാരീ…
സ്വപ്നമായിരുന്നോ
എന്നത്ഭുതപ്പെടുമ്പോൾ
നീ മറന്നിട്ടുപോയ
വാക്കിന്റെ ഒറ്റച്ചെരുപ്പിൽ
പ്രഭാതസൂര്യന്റെ വജ്രത്തിളക്കം…!
------------------------------
No comments:
Post a Comment