മുറ്റത്തുലാത്തുമ്പോളെന്‍ മുന്നിലായൊരു
പക്ഷിതന്‍ തൂവല്‍ പറന്നുവീണു.
കാറ്റിന്നലകളിലാലോലമാടിയാ-
ക്കാണാക്കിളിതന്‍ കിളുന്നു തൂവല്‍
താണുതാണങ്ങനെ പാറിവീണു മെല്ലെ;
ഞാനതെടുത്തു തലോടി നിന്നു.
പൂവുപോല്‍, പൂവിളം പട്ടുപോലുള്ളൊരാ-
ത്തൂവലില്‍ത്തന്നെ ഞാന്‍ നോക്കിനിന്നു.
ഏതു കിളിതന്‍ ചിറകൊളിയില്‍ നിന്നു-
മേതുമീത്തുള്ളിയിങ്ങിറ്റുവീണു!
ഏതൊരു പൂമരക്കൊമ്പിലേക്കിന്നുചേ-
ക്കേറുവാനാപ്പക്ഷി പോയിരിക്കാം!
ഇല്ലറിയില്ലെനിക്കൊന്നുമേ; ഞാനതെന്‍
ചില്ലലമാരയില്‍ കൊണ്ടുവച്ചു.
എന്നുമുണര്‍ന്നു ഞാനുമ്മറത്തെത്തുമ്പോള്‍,
എന്നെയതാര്‍ദ്രമായ് നോക്കുംപോലെ!
എന്റെ മനസ്സൊരു പൂമരമാകും പോല്‍!
ഏതോ കിളിയതില്‍ പാടുംപോലെ!
No comments:
Post a Comment