വെള്ളരിക്കയില്
കവിത ഇരിപ്പുണ്ടോ എന്ന്
നോക്കിയിരിപ്പായിരുന്നു.
വരയന്പുലിയുടെ
തൊലിയുണ്ടായിട്ടും
തെറിച്ചുനില്പ്പില്ല
തരിമ്പും ശൌര്യം.
ഉള്ളിലാവും
ഉണ്മ, കവിത എന്ന്
ഊഹം മൂര്പ്പിച്ച്
പിളര്ന്നുനോക്കി പിന്നെ.
നനവില് കുളിര്മ്മയില്
വരിയായി വിന്യസിച്ച്
ഹാ !
വിത്തുകളുടെ സൂക്ഷ്മസന്നാഹം,
ഉത്കണ്ഠകളെ നമ്മള്
ഉപമകളിലൊളിപ്പിക്കുന്നതിലും
ചാതുരിയില്, കവിതയില്.
No comments:
Post a Comment