പ്രണയമഴ / ഗിരിജ പതേക്കര

കണ്ണിലെ വെളിച്ചത്തിൽ
മഴവില്ലുതിരവേ,
കവിളിലെ തിളക്കത്തിൽ
മുത്തുപൊഴിയവേ,
ചുണ്ടിലൊരു രാഗം
ചേക്കേറാനെത്തവേ,
മാറിൽ കുഞ്ഞോളങ്ങളിളകവേ,
അന്നൊരുനാൾ
ഞാൻ വയസ്സറിയിച്ചു.
കണ്ണിലുറങ്ങുന്നു
കറുത്ത വാവെന്നും
കവിളിൽ വീണടിയുന്നു
കാർമേഘങ്ങളെന്നും
ഉടലിൽ കൂടണയാൻ
വെമ്പുന്നു വേനലെന്നും
വറ്റുന്നു പുഴയെന്നും
എപ്പോഴുമോർമ്മിപ്പിച്ച്
ഇന്ന് നിങ്ങളെന്നെ
എന്റെ വയസ്സറിയിക്കുന്നു.
പ്രണയത്തിന്റെ പെരുമഴയിൽ
കുതിരുന്നവളുടെ ഉള്ളിൽനിന്നും
വസന്തമൊരിക്കലും
പടിയിറങ്ങില്ലെന്ന്
നിങ്ങൾക്കറിയില്ലല്ലോ,
അല്ലെ?
------------------------------