ആകാശത്തോട്
ഒരു വല്ലാത്ത പ്രണയമാണെനിക്ക്.
ഒഴുകി നടന്നു കൂട്ടുകൂടുന്ന
വെണ്‍മേഘങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം
ആന കളിക്കാന്‍
ആ പഞ്ഞിമെത്തയില്‍
ഉരുണ്ടൊന്നുറങ്ങാന്‍
പരന്നൊഴുകുന്ന നീലത്തടാകത്തില്‍
ആര്‍ത്തൊന്നു മദിക്കാന്‍
ആയിരം കാന്താരി പൂത്തിറങ്ങുന്ന
വസന്തകാലത്തിന്‍റെ പൂവാടിയില്‍
രാക്കുയിലായ് വീണമീട്ടാന്‍
കണ്ണു കുത്തിപ്പൊട്ടിച്ചാലും
കാഴ്ച തെളിയാത്ത
കനത്ത കറുത്ത രാവിന്‍
ഇരുട്ടിന്നൊപ്പം അലയാന്‍
കണ്ണീര്‍തടങ്ങളെ
ഗര്‍ഭത്തില്‍ ആവാഹിച്ച്
ഭൂമിയെ കെട്ടിപ്പുണരാന്‍
ആകാശമേ....
മാനം പോകാതെ
മാനം ആകണം എനിക്കും.
----------------------------------
No comments:
Post a Comment