ഒരു പേർഷ്യൻ കൊലപാതകം/ഷംസ് ബാലുശ്ശേരി

ആകാശമേ നിന്റെ മുലകളെ തുറന്നു വിടൂ
എന്റെ ചുണ്ടുകൾ വരളുന്നു
മതമായി,
ജാതിയായി,
വർണ്ണമായി,
വർഗ്ഗമായി,
ഭൂമിയിലെ കരച്ചിലുകൾ
വീണ്ടുമെന്നെ വലയം വെക്കുന്നു…
കാറ്റിൽ നിന്ന് ശബ്ദങ്ങൾ
മണ്ണിൽ നിന്ന് മുളകൾ
മനസ്സിൽ നിന്ന് സ്വപ്‌നങ്ങൾ
ഗ്രാമങ്ങളിലെ വിധവകൾ
രാജ്യത്തെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ
യുദ്ധങ്ങളിലെ മുറിവുകൾ
വിശക്കുന്ന ശരീരങ്ങൾ
ഗുഹ്യ രോഗം പിടിച്ച നീതി ദേവതകളും…
നിശബ്ദമായ ഒരു പിടച്ചിൽ,
ഒരു കയറിൽ എന്റെ ഉടൽ അവസാനിച്ചു.
വേട്ടക്കാരെ അതിജീവിച്ച്
സിരകളിൽ ആയിരം മുള്ളുമായ്
ഇന്ദ്രിയമില്ലാത്ത ഈ ഉരുണ്ട ശിലയിൽ നിന്ന്
നക്ഷത്ര വലയങ്ങൾ കടന്ന് ഞാൻ പോകുകയാണ്…
അനാദിയായ ഇരുട്ടിൽ പടർന്നു കിടക്കുന്ന
സമാധാനത്തിന്റെ ആദ്യ വിത്തുകൾ തേടി
ആദിയിൽ മുഴങ്ങിയ
ശബ്ദത്തിന്റെ വേരുകൾ തിരഞ്ഞ്
ജീവൻ പകർന്ന ജ്വാലകളുടെ പൂപ്പൽ തേടി…
എന്റെ ദൈവം കൊല്ലപ്പെട്ടു ,
സ്വാതന്ത്ര്യവും…
പ്രാർത്ഥനയുടെ പാലമവസാനിക്കുന്നിടത്ത്
ജീവന്റെ നാരുകളിൽ ഒരു ശവം തൂങ്ങി കിടക്കുന്നു;
കേൾക്കാതെപോയ ഞങ്ങളുടെ വാവിട്ട നിലവിളികൾ
ബധിരനു ചുറ്റും നക്ഷത്രങ്ങളായ് പെയ്യുന്നു…
===========================