പൂന്തോട്ടം / സുധീർ രാജ്

എന്റെ കവിതയിലൊരു
പൂവിടരുന്ന കാലത്ത്
ഞാനെഴുത്തു നിർത്തും.
ഭാഷയുടെ സ്വാർത്ഥരാക്ഷസന്മാർ കെട്ടിയ
കോട്ടകൾ തകർത്ത് എന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ
വസന്തത്തിന്റെ കവിതകൾ പാടും .

ഭാഷയിൽ നിന്നും കുടിയിറക്കപ്പെട്ട
അവസാന കുഞ്ഞിന്റെ
കൈവെള്ളയിലെ മുറിവുകൾ
അരളികളായി പൂക്കും .
ഞാനോ ,
അവന്റെ കൈപിടിച്ചുമ്മ വെച്ച്
മരിച്ച കവികളുടെ
ശിശിരനിദ്രയിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകും .
-----------------------------------------