നിലാവുചോരുന്ന വീട് / രതീഷ്‌ കൃഷ്ണ

പണ്ട് ഒരു വീടുണ്ടായിരുന്നു,
വെയില്‍ കുന്നിറങ്ങാന്‍ മടിക്കുന്നൊരിടത്ത്,
ഇരുട്ട് പതുങ്ങിവരുന്ന മലയോരത്ത്,
സങ്കടങ്ങള്‍ നാലുകാലില്‍ താങ്ങിനിറുത്തിയ വീട്!

എവിടെ ഉറങ്ങിയാലും,
ഉറക്കത്തില്‍ ഞാന്‍ ചെന്നുകയറുന്നവീട്!
ഉമ്മറത്ത് മണ്ണെണ്ണ വിളക്കെരിയുന്ന വീട്,
ഓര്‍മ്മകളുടെ ഓലമടലുകൊണ്ട്
ഞാനിടക്കിട മേയാറുണ്ട് വീട്;
നിലാവ് ചോരുന്നൊരു വീട്!
എവിടെ ചെന്നാലും വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയാണ്,
തിരിച്ചുനടന്നിട്ടും തീരാത്ത വഴി!
ഇന്ന് ഉറക്കത്തില്‍
വീടിനുമുന്നില്‍ നിന്ന് ഉറക്കെപാടണം;
നിങ്ങള് കണ്ടോ നിലാവിറങ്ങിവരും
ഇന്നെന്‍റെ കണ്ണീരിലേക്ക്...
-------------------------------------------------