നിന്നോര്‍മ്മയെ വലം വെയ്ക്കെ -
പ്പതറീടുന്ന വാക്കുകള്‍
ചിതറിച്ചിതറിച്ചുറ്റു -
മുദിപ്പൂ താരകങ്ങളായ് ...
ചെളിയായ്‌ , തരിശായ് , പാറ -
ക്കെട്ടായ് നീരുറവാര്‍ന്നതായ്
നഗ്നയായ്‌ നിന്‍റെ മുന്നില്‍
ഞാന്‍
കിടപ്പാണ് യുഗങ്ങളായ്‌ ...
ഋതുഭേദങ്ങളെല്ലാം നീ
യെന്നില്‍ കതിരാകുവാന്‍
കുതികൊള്ളുന്ന കാമം നീ
നീയെന്‍ കാലപുരുഷന്‍ ...
നിന്‍റെ സീല്‍ക്കാരമാണെന്നില്‍
കിതച്ചിടുന്ന കാറ്റുകള്‍
നീയാം മിന്നലാണെന്റെ -
യുടലില്‍ പൂത്ത പൂവുകള്‍
നിന്നോടൊത്തു പറക്കുമ്പോള്‍
ചിറകേറുന്നു വാക്കുകള്‍
നീ മേയ്ക്കും കാട്ടിലാണെന്റെ
നീലക്കണ്ണുള്ള കന്നുകള്‍
സ്വര്‍ണ്ണമാനായ് വിവേകത്തിന്‍ -
വരതെറ്റിച്ച സ്നേഹമേ
തല പത്തുള്ള മോഹത്തെ
കടല്‍താണ്ടിച്ച വിമാനമേ
നിന്നോര്‍മ്മയെ വലംവെയ്ക്കെ -
പ്പതറിപ്പോയ വാക്കിനാല്‍
ചോര വറ്റാത്ത നോവിന്റെ
ഞരമ്പായ് പ്പിടയുന്നു ഞാന്‍ ....
No comments:
Post a Comment