എല്ലാം ഞാന്‍ തന്നെ പറയണമെന്നു
ശഠിക്കരുതേ.
ഏകാന്തതയെക്കുറിച്ചു പറയാന്‍ ,
പിറന്ന നാള്‍ മുതല്‍
ഒരേ നില്പു നില്‍ക്കുന്ന
ആ പര്‍വതം തന്നെ ധാരാളം മതി .
കാടിനെ
പൊട്ടിച്ചിരികളോടെ വര്‍ണിക്കാന്‍
അതിന്‍റെ അരുവിയെത്തന്നെ ചുമതലപ്പെടുത്തൂ.
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നെയ്യുന്നതിനെപ്പറ്റി
ഈ എട്ടുകാലിക്കു
പറയാനുള്ളതില്‍ കവിഞ്ഞൊന്നും
എനിക്കറിയില്ല .
വിശപ്പിനെപ്പറ്റിയാണെങ്കില്‍
മെലിഞ്ഞ രൂപങ്ങള്‍ കൊണ്ട്
ഒരു ചിത്രപരമ്പര തന്നെ എഴുതും
ഈ തെരുവിലെ നിഴലുകള്‍ .
മരിച്ചുകിടക്കുന്ന ഒരാള്‍ക്ക്‌
മറ്റാരേക്കാളും
നിശ്ശബ്ദതയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങളോട് ചിലത്
പറയാനുള്ള അര്‍ഹതയുണ്ട് ;
ദൈവത്തെക്കുറിച്ചും.
പറയുന്നതെന്തെന്നുവെച്ചാല്‍
ഇത്ര കാലവും ഒച്ചവെച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവരോട്
ഒന്നു മിണ്ടാതിരിക്കൂ എന്നു പറയാന്‍
ഒരു ധൈര്യശാലി മുന്നോട്ടു വരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
നിങ്ങളില്‍ നിന്നു ഒരാളാവുമെങ്കില്‍ നല്ലത്.
No comments:
Post a Comment