ഓരോ മണൽ കാറ്റിലും
പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു കാക്കുന്ന
പച്ചപ്പുകളുണ്ടുള്ളിൽ ,
കണ്ണിൽ വറ്റാത്ത തണ്ണീർ തടങ്ങളും.
ഉള്ളിലെ പച്ചയെ തൊട്ടു ,
കണ്ണിലെ നനവിനെ തൊട്ടു
പറയട്ടെ .
മരുപ്പച്ച കാട്ടി മോഹിപ്പിക്കരുത്
ജീവിതമേ ..
പ്രണയമേ ....
തീരമേ ...
കടലേ ...
കവിതേ ...
അറം പറ്റാതിരിക്കട്ടെ വാക്കുകൾ
വഴി തെറ്റി പോയവൾ
നാളെ വെയിൽ മൂക്കും മുൻപ്
കരയ്ക്കടിയാതിരിക്കില്ലെന്നു
അടക്കം പറഞ്ഞു കൊണ്ട്
രണ്ടുപേർ എന്റെ വഴിമുറിച്ച്
കടന്നു പോവുന്നു .
No comments:
Post a Comment