കൃഷ്ണമണികളില്ലാത്ത
കണ്ണുകളിലേക്ക്
അറിവിന്റെ മഷിത്തുള്ളിയിറ്റിച്ച്
കാലം കാഴ്ച്ച നൽകി.
തേജോമയമായ പകലിലേക്ക്
മറുതുള്ളിയിറ്റിച്ച് രാത്രിയുമാക്കി.
അറിവിന്റെ ആദ്യപടിയിൽ
കൈകൾ വിടർത്തി
കുരിശടയാളമായവർ
വഴിമുടക്കി.
കല്പിത കഥകൾ
ഏറ്റുപാടുന്ന
പക്ഷികളെ അവർ സൃഷ്ടിച്ചു.
വാസസ്ഥലങ്ങളിൽ
കൃത്രിമ ഗന്ധങ്ങൾ തളിച്ച്
വസന്തമെന്ന് ധ്വനിപ്പിച്ചു.
വിവേകം നഷ്ടപ്പെടാത്തവർ
മണ്ണിൽ നിന്നും
വീണ്ടുമെല്ലാം പണിതുയർത്താൻ
കണ്ണുകളിലെ മഷി
ഇരുണ്ട പകലിന് പകർന്നു നൽകി.
നെഞ്ചു തുരന്ന്
പുറത്തെടുത്ത അറയിലെ
ഫോസിലുകളിലേക്ക് തിരിനീട്ടി.
പ്രകാശരശ്മികൾ ആകാശത്തിലേക്കും
ആഴങ്ങളിലേക്കും പ്രതിഫലിച്ചു.
തേജോമയമായ പകൽ
പുനർജ്ജനിച്ചു.
No comments:
Post a Comment